Hoe Carla Harris de top bereikte
Hoe Carla Harris de top bereikte
Carla Harris is een held voor veel mensen. Harris is een zwarte vrouw die het heeft geschopt tot de top van investeringsbank Morgan Stanley. Of het nu leuk is om daar te werken of niet: je komt er niet zomaar. Wat is haar geheim?
Sponsor
Volgens Harris zelf was het hebben van een ‘sponsor’ doorslaggevend. Alle belangrijke beslissingen over je loopbaan worden genomen terwijl je er niet bij bent. De vraag is daarom: wie zit er dan aan tafel om op te komen voor jouw belangen? Wie zegt tegen de rest: zij is onmisbaar voor ons bedrijf?
Waarom is dit zo belangrijk? Omdat meritocratie een mythe is, zegt Harris. Op vrijwel alle momenten dat je beoordeeld wordt, spelen subjectieve overwegingen een doorslaggevende rol. En dan heb je die sponsor nodig.
Voor alle duidelijkheid: een sponsor is iets anders dan een mentor. Een mentor geeft je persoonlijk advies. Dat is fijn en handig. Maar een sponsor zet zijn relaties voor je in en promoot jou als je er niet bij bent.
Effectief
Onderzoek van het Amerikaanse adviesbureau CTI ondersteunt het verhaal van Harris. Uit een enquête onder iets meer dan 3.000 kenniswerkers bleek dat mensen met een sponsor veel tevredener zijn over hun carrièreverloop dan collega’s zonder sponsor.
Ook de sponsors zelf profiteren van de relatie. Ze vergroten hun kennis en vaardigheden, snappen beter wat er leeft in het bedrijf en boeken meer resultaten bij complexe projecten.
Hoe kom je er aan?
Even weer praktisch: hoe kom je aan zo’n sponsor? Volgens Harris via prestaties en relaties.
– Prestaties: wie structureel net iets meer levert dan wordt gevraagd, vergroot zijn kans op een sponsor. ‘Net iets meer’ is in Harris’ eigen loopbaan overigens een understatement. Ze studeerde economie aan Harvard (magna cum laude) en deed er later een MBA. Daarnaast is ze een populaire gospelzangeres die een paar keer Carnegie Hall vulde.
– Relaties: prestaties alleen zijn niet genoeg. Bovendien bestaat het risico dat de lat steeds hoger komt te liggen en je jezelf uitput. Volgens Harris zijn ‘positieve contactmomenten’ daarom minstens zo belangrijk. Potentiële sponsors moeten je leren kennen en vertrouwen voordat ze jou onder hun hoede nemen.
De juiste persoon
Niet iedereen is geschikt als sponsor. Natuurlijk, een effectieve sponsor kent jou en je werk en praat mee als er loopbaanbeslissingen worden genomen. Maar ze zullen zich dan ook echt moeten uitspreken. Het CTI-onderzoek laat zien dat de meeste sponsors wel advies geven aan hun protegés, maar niet actief opkomen voor hun belangen. Ze blijken uiteindelijk toch meer mentor dan sponsor.
Dat heeft wellicht ook te maken met hoe je iemand vraagt om jouw sponsor te worden. Volgens Harris zul je duidelijk moeten aangeven dat je graag stappen vooruit wilt maken binnen je werk en dat je iemand zoekt die dit kenbaar kan maken op de plekken waar de beslissingen worden genomen.
Toegegeven: deze adviezen hebben een beetje een jaren-80-yuppievibe. Aan de andere kant: veel mensen zullen in hun eigen werk herkennen dat alleen ‘je best doen’ niet genoeg is om verder te komen. Zeker als je door sekse, kleur of achtergrond buiten de norm valt. Zoals Carla Harris op Wall Street.
Ben Tiggelaar
Verschenen als column in NRC
Delen
