De kunst om ergens geen f*ck om te geven

De kunst om ergens geen f*ck om te geven

Knaloranje en een listige titel. Dit boek ga je deze zomer veel tegenkomen. Op Schiphol, de camping, het strand. The subtle art of nog giving a f*ck (De edele kunst van not giving a f*ck) van Mark Manson.

Manson is een 33-jarige blogger uit New York met een frisse dosis overmoed, twee miljoen vaste lezers én relevante werkervaring. Na zijn eerste twee uur als bankmedewerker besloot hij fulltime schrijver te worden. ‘The subtle art’ is zijn eerste boek.

Volgens Manson is het probleem van onze tijd dat we ‘way too many fucks’ toekennen aan wel heel erg onbenullige zaken. Belangrijkste reden: wij westerlingen zijn verwend tot op het bot en verwachten veel te veel van onszelf en van het leven. Niet goed. We moeten leren om zorgvuldiger om te gaan met onze fucks.

Drie inzichten helpen daarbij.

1) ‘Not giving a fuck’ is niet hetzelfde als onverschilligheid. Onverschillige en cynische mensen zijn saaie bangerikken, volgens Manson. Nee, selecteer een paar dingen die echt ‘fuck-waardig’ zijn en en besluit om geen fuck te geven om de obstakels die je daarbij tegenkomt. Die horen er gewoon bij.

2) Om geen fuck te kunnen geven om je tegenslagen, moet je doelen hebben die belangrijker zijn dan dat beetje tegenwind. Het probleem van mensen die teveel fucks geven om allerlei kleine probleempjes in hun leven, is dat ze verwend zijn en geen zinnige doelen in hun leven hebben.

3) Mensen zijn niet geboren om geen fucks te geven. Het geven van fucks is onze tweede natuur, zegt Manson. De vraag is alleen: waar besteed je ze aan? Gelukkig worden we met het ouder worden vanzelf wat selectiever in de distributie van onze fucks. We realiseren ons dat er maar een paar dingen zijn die echt tellen. Je gezin, je vrienden, je golfswing… Wie deze conclusie iets eerder bereikt dan op zijn sterfbed, bespaart zich veel ellende.

Manson serveert daarnaast in zijn boek allerlei ‘groente voor de geest’. Geen lege ‘fastfood’ zoals: ‘jij bent uniek en gaat van je leven een kunstwerk maken’, maar voedzame rauwkost waar je gezonder door gaat denken.

Zoals: reclame, nieuws en social media zijn geobsedeerd door extremiteiten. Extreem mooi, extreem lelijk. Extreem edelmoedige mensen, extreem hufterige exemplaren. Je zou bijna vergeten dat de overgrote meerderheid van de wereldbevolking -ook jij, ook ik- gewoon niet zo heel bijzonder is. Gelukkig maar.

Nog eentje: de gemiddelde westerling denkt dat hij van alles verdient, zonder er iets voor te doen. We claimen rechten, zonder er offers voor te willen brengen. Maar lijden hoort bij het leven. Ellende is een noodzakelijk signaal dat ons aanzet tot actie. En als je het ene probleem hebt opgelost, dan dient de volgende narigheid zich aan. Oplossing volgens Manson: kies welke pijn de worsteling waard is, waar wil je voor vechten?

Er zijn op dit moment ongeveer evenveel antisucces- als zelfhulpboeken te koop. Het aardige van Manson is dat hij geen fuck geeft om de grens tussen beide genres, of om goede smaak, of zijn eigen imago. Irritant leuk.

Ben Tiggelaar
(Verschenen als column in NRC Handelsblad)

Bestel De edele kunst van not giving a f*ck op bol.com.

Delen

Bekijk alle columns >