Zit je op je piek? Huur een coach
Zit je op je piek? Huur een coach
Tennis opende hem de ogen. Chirurg, Harvard-hoogleraar en schrijver Atul Gawande had na vele jaren zelf oefenen weer eens een tennisleraar ingehuurd. Omdat er niemand anders was om een potje mee te spelen. In een uur boekte hij tot zijn verrassing flinke vooruitgang met zijn opslag.
Toen hij kort daarna Rafael Nadal op tv zag met diens coach, realiseerde Gawande zich dat alle professionele sporters begeleid worden. En dat dit onder chirurgen en andere werkende mensen eigenlijk maar heel weinig voorkomt.
Als chirurg was Gawande eerst jarenlang steeds beter geworden. Hij vergeleek het aantal complicaties bij zijn operaties regelmatig met de landelijke gemiddelden en zag dat hij vooruitgang boekte. De laatste jaren was die progressie echter tot stilstand gekomen.
Aanvankelijk dacht hij dat hij gewoon ‘op zijn piek’ zat, ‘uitgeleerd’ was. Maar zijn tennisobservaties leerden hem dat het anders zat. Hij had domweg het punt bereikt waarbij hij alléén niet meer verder zou komen.
Gawande vroeg een van zijn favoriete oud-docenten, inmiddels gepensioneerd, of hij hem wilde helpen. Door te observeren bij operaties en daarna feedback te geven. Wat hij hoopte, gebeurde. Hij begon weer te leren en opnieuw progressie te boeken. Het aantal complicaties tijdens ingrepen daalde verder.
Opmerkelijk was dat zijn coach allerlei gedrag waarnam waar Gawande zichzelf in het geheel niet van bewust was. Ingesleten gewoontes waar hij zonder hulp van buiten nooit aan had kunnen werken.
Vervolgens ging Gawande ook in zijn onderzoekswerk aan de slag met coaching. Samen met collega’s keek hij naar het effect van coaching in meer dan honderd geboorteklinieken in India. Van de achttien benodigde handelingen rond een geboorte, die waren gespecificeerd in het onderzoek, voerde de groep die gecoacht werd na een aantal maanden ruim tweederde van de handelingen uit, tegenover ruim eenderde van de handelingen in de controlegroep.
Mocht je nu denken: ‘best nuttig deze vorm van coaching’, dan heeft Gawande een paar aandachtspunten voor je. Realiseer je allereerst dat het eng is. Een ander komt kritisch bekijken wat er beter kan in jouw werk. Daarom werkt het alleen als je er zelf voor kiest en ook echt graag iets wilt leren.
Kies vervolgens een coach die jij respecteert, die over bewezen expertise beschikt en met wie je goed kunt communiceren. Gawandes tip: maak gebruik van oudere, gepensioneerde collega’s. En ook belangrijk: net als een goede sportcoach moet degene die jou begeleidt zijn aanbevelingen kunnen verdelen in praktische, kleine stappen waar je zelf gericht op kunt oefenen.
Een arts die ik kortgeleden sprak, wees me op dit verhaal van Gawande. Hij herkende het in zijn eigen werkomgeving. Veel mensen worden na verloop van tijd niet meer beter in hun werk. Een coach kan je helpen om uit die impasse te komen. En dan niet een lifecoach of een loopbaancoach met wie je vooral veel praat. Maar iemand die je als een tennisleraar helpt, gewoon in de praktijk, om concrete vaardigheden en prestaties te verbeteren. Omdat je nooit uitgeleerd bent, maar soms wel toe bent aan een nieuwe vorm van leren.
Ben Tiggelaar
(verschenen als column in NRC)
Delen
